De berekende hoeveelheid mest- en voerresten die jaarlijks van een boerenerf afspoelt, wordt mogelijk (veel) te hoog ingeschat. De emissies uit gemeentelijke riooloverschotten daarentegen moeten in de praktijk vele malen hoger zijn dan berekend.
Dat blijkt na eigen onderzoek van het blad V-focus, dat daarom pleit voor een meer wetenschappelijke onderbouwing van de cijfers.
8 ton mest- en voerresten
Erfafspoeling zorgt volgens Rijkswaterstaat en waterschappen voor een relatief grote toevoer van stikstof en fosfor naar het oppervlaktewater. Volgens de officiële emissiecijfers van Rijkswaterstaat spoelt van het erf van een veehouderijbedrijf jaarlijks gemiddeld een equivalent van maar liefst zo’n 8.000 kilo aan mest- en voerresten de sloot in.
De invloed van gemeentelijke riooloverstorten op de waterkwaliteit is volgens de officiële cijfers – ook in natte jaren – juist gering.
Onder de maat
V-focus heeft de beide soorten emissies naar het oppervlaktewater onder de loep genomen. Volgens het blad is de wetenschappelijke onderbouwing van emissies door erfafspoeling onder de maat. Er ligt slechts een handjevol verouderde, slecht onderbouwde metingen aan ten grondslag. Die metingen zijn niet geschikt om te extrapoleren tot landelijke jaarvrachten, vindt auteur Geesje Rotgers.
Riooloverstorten
De emissies vanuit riooloverstorten worden alleen berekend en lijken gebaseerd te zijn op de maximaal toegestane vuiluitworp. Gemeenten mogen jaarlijks maximaal 50 kg CZV (een maat voor vuil) per hectare afwaterend verhard oppervlak via riooloverstorten lozen op het oppervlaktewater.
,,Uit de schaarse meetdata die zijn verkregen, blijkt dat de emissies uit riooloverstorten in de praktijk vele malen hoger moeten liggen dan thans wordt berekend", schrijft Rotgers.
Hoewel gemeenten en waterschappen volgens het blad al jaren koketteren met hun metingen aan riooloverstorten (ongeveer de helft van de overstorten zou worden bemeten), worden de meetuitkomsten nagenoeg niet gepubliceerd. Met WOB-verzoeken hoopt V-focus de meetuitkomsten boven water te krijgen.
Handhaven met twee maten
Bovendien handhaven de waterschappen met twee maten, stelt Rotgers. ,,Waterschappen hebben met gemeenten afgesproken dat er niet gehandhaafd wordt bij overtredingen van gemeenten. Handhaven mag alleen als eerst een verzoek tot handhaving wordt ingediend, en dat verzoek mogen gemeenten weigeren. Waterschappen handhaven daarentegen wel bij overtredingen van agrariërs.”
Bron: melkvee.nl